Ανοίγω αυτό το θέμα προς συζήτηση ύστερα απο ένα περιστατικό που στην κυριολεξία με άφησε άφωνο... Σε πρόσφατο ψάρεμα μου σε κοντινό λιμανάκι,και μιας και είχα αράξει στην ηρεμία μου κάνοντας το ψάρεμα μου, σκάει μύτη ένας τύπος φορτωμένος με 6-7 καλάμια και κάθεται πιο δίπλα μου. Αρχίζει να τα ανοίγει ένα, ένα και δολώνει 3 καλάμια κάστινγκ, τα ρίχνει, και τα βάζει στη βάση τους. Μέχρι εδώ όλα καλά... Βλέπω στη συνέχεια το εξής αμίμητο και κουλό... Ανοίγει άλλα 4 καλάμια που τα είχε πάνω τους αρματωσιά εγγλέζικου, δολώνει και τα 4 και τα ρίχνει μέσα στη θάλασσα... Περιττό να σας πως πως η θάλασσα είχε γίνει χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα δικά μου τα νεύρα τσατάλιαμιας και ο τύπος τα παρατούσε και όποτε θυμόταν τα μάζευε, μιας και τα ρεύματα φέρνανε συνέχεια τους φελούς του μπροστά μου. Οι φελοί ήταν ερματισμένοι, το πολύ, στο 60% και το δόλωμα που έβαζε ήτανε ακροβάτης και ολόκληρα μονοδόλια... Για να μη τα πολυλογώ και για να έρθω στο προκείμενο, ο άνθρωπος αυτός πήρε πριν απο λίγες μέρες μια τσιπούρα 2κιλη
στο τύπου εγγλέζικο (το δολώνω και το παρατάω) ψάρεμα που έκανε. Και το συγκεκριμένο βράδυ έπαιρνε σαβρίδια στον ακροβάτη.
Και να έρθουμε στο θέμα μας και συγνώμη αν σας κούρασα με την παραπάνω αναφορά, ποια άλλα δολώματα χρησιμοποιείτε στο εγγλέζικο, εκτος απο το μπιγκαντίνι που χρησιμοποιούμε λίγο πολύ όλοι μας;
Όσον αφορά εμένα, τα άλλα δολώματα που έχω χρησιμοποιήσει είναι τα εξής:
- Πράσινο καραβιδάκι ή λασπογαρίδα. Με πολύ καλύτερα αποτελέσματα όταν είναι ζωντανό, δουλεύει όμως και όταν είναι φρεσκοκατεψυγμένο για καμπανάδες, τσιπούρες, σπάρους, σαβρίδια, μέχρι και ένα μικρό λαβρακόπουλο έφαγε...
- Ακροβάτης. Απο το λίγο που το έχω δουλέψει, είναι πολύ αποδοτικό σε σαβρίδια και γόπες.
- Φιλετάκια σαρδέλας. Πολύ αποδοτικό σε ζαργάνες, σαβρίδια, γόπες, μέχρι και ένα μικρό τονάκι έφαγε και τα είδα όλα μέχρι να το αποχιάσω...
Στο μυαλό μου για να τα δοκιμάσω προσεχώς έχω τα εξής :
- Μύδι
- Πεταλίδα και σαλιγκαράκι
- Ζύμες απο συνταγές του απίκο
Καλησπέρα Δημήτρη
Από την πλευρά μου θα θελα να εκφράσω την απορία μου ότι το παλικάρι ψάρευε μ 7 καλάμια που σημαίνει
δεν του αρκούσαν 2 το πολύ τρία καλάμια για κάνει το χόμπι του, ψάρεμα με 7 καλάμια δεν το λες και χόμπι.
θα είχαν γίνει και τα δικά μου νεύρα κόκκινα , τελικά δεν είμαστε για τίποτα ικανοί, έχει χαθεί το μέτρο σε όλα τα επίπεδα.
Σε ότι αφορά τα δολώματα δεν έχω να αναφέρω κάτι μιας και δεν ασχολούμαι με το εγγλέζικο.
Συγγνώμη εάν ξέφυγα από το θέμα του ποστ αλλά δεν κρατήθηκα
Στο εγγλέζικο μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλα τα δολώματα. Με δύο προϋποθέσεις. Το δόλωμα καθορίζει το μέγεθος του αγκιστριού και πολλές φορές και την διάμετρο της πετονιάς μας. Και δεύτερον, στο εγγλέζικο φωνάζουμε τα ψάρια να έρθουν σε μας με την μαλάγρα, ακριβώς γιατί δεν μπορούμε να τα ψάξουμε όπως σε άλλες τεχνικές. Απλά το μπικατίνι είναι το πιο δημοφιλές δόλωμα στο εγγλέζικο γιατί μαλαγρώνεις σφεντονιάζοντας, με το δόλωμα που χρησιμοποιείς και γι' αυτό είναι και τόσο αποδοτικό. Επίσης λόγω μεγέθους είναι ιδανικό για τα μικρά αγκίστρια και λεπτές πετονιές που χρησιμοποιούμε στο εγγλέζικο. Όλα τα άλλα δολώματα θέλουν και μαλάγρα. Πολλές φορές κάνουν και την διαφορά ανάλογα τον τόπο.
Με εκτίμηση
Θοδωρής
Γιάννη έτσι είναι όπως ακριβώς τα λες. Έχουμε φτάσει στα όρια της υπερβολής και της έλλειψης σεβασμού τόσο προς το συνάνθρωπο μας, όσο και απέναντι στη φύση με τις γνωστές συνέπειες δυστυχώς... Με μεγάλη προσπάθεια κρατήθηκα, απλά σεβάστηκα την ηλικία του και ας τα έκανε όλα αυτά εις βάρος μου. Δυστυχώς είναι παρατηρημένο πως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας παρατηρείται έλλειψη παιδείας και σεβασμού. Και για να κλέινω αφου είμαι εκτός θέματος, ο συγκεκριμένος μεσήλικας, αφου τελείωσε το ψάρεμα του, πέταξε τα χημικά φωτάκια και το άδειο κουτί απο φελιζόλ του ακροβάτη στη θάλασσα... Τώρα πραγματικά τι να πεις και τι να ομολογήσεις....
Φίλε Θοδωρή θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτά που λες. Η σκέψη μου όταν άνοιξα το θέμα αυτό ήτανε πως όταν δεν παίρνουμε τσιμπιές με το μπιγκαντινι, αν θα μπορούσαμε να έχουμε και ένα άλλο δόλωμα εναλλακτικό που θα μας δώσει τσιμπιές, ίσως και περισσότερες όταν δεν είναι και τόσο αποδοτικές οι προνύμφες. Όπως επίσης, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας απο τη χρήση και άλλων δολωμάτων. Προσωπικά (ανάλογα με το μέρος όπως λες κι εσύ) σε αρκετά ψαρέματα μου δουλεύει καλύτερα η λασπογαρίδα, παρά το μπιγκαντίνι και χωρίς μαλάγρωμα. Όπως για παράδειγμα όταν ψαρεύουμε για ζαργάνες με φιλετάκι σαρδέλας δε νομίζω πως υπάρχει η δυνατότητα να μαλαγρώσουμε (διορθώστε με ή συγχωρήστε με αν κάνω λάθος).
Και μιας και το ανάφερες και για να ανοίξουμε και τη συζήτηση, ας πούμε πως δολώνουμε ακροβάτη, τι νούμερο παράμαλο, αγκιστριού και τι μαλάγρα θα χρησιμοποιήσουμε;
Ανοίγεις μεγάλο θέμα. Στα μέρη που ψαρεύω συχνά τις περισσότερες φορές τα μπικατίνι είναι αρκετά για να έχω καλή απόδοση. Και μάλιστα χωρίς άλλη μαλάγρα. Τα περισσότερα ψαρέματα βέβαια τα κάνω σε βράχια που τα συνήθη αλιεύματα είναι σαργοί και μελανούρια, αυτά τα είδη αρέσκονται στα μπικατίνι, αλλά όχι πάντα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια βραδιά χωρίς φεγγάρι και με πολύ ήρεμη θάλασσα που δεν τσιμπούσαν στα μπικατίνι και μόλις δόλωσα ακροβάτη έγινε χαμός, δεν είχα αρκετό μαζί μου όμως, μόνο μισό κουτί και το ψάρεμα τελείωσε άδοξα (είχα πάρει όμως αρκετά ψάρια).
Ερχόμαστε τώρα στο κυρίως θέμα, πάντα έχω και ένα άλλο δόλωμα μαζί μου. Οι περισσότεροι εγγλεζάδες έχουν ακροβάτη (είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο δόλωμα στο εγγλέζικο), τις περισσότερες φορές δε, μαλαγρώνουμε με μπικατίνι και ας δολώνουμε ακροβάτη. Δεν χρειάζεται να αλλάξεις και μέγεθος σε αγκίστρι, με μια βελόνα δολώνεται άνετα μισός ακροβάτης στα 14άρια και 12άρια αγκίστρια που χρησιμοποιώ. Σε κάποια μέρη (παραλίες) και συγκεκριμένες εποχές και συνθήκες, ψαρεύω εγγλέζικο με δόλωμα κόκκινο καραβιδάκι ζωντανό, μουρμούρες και λυθρίνια. Εδώ βάζω μακρυκότσανο 8άρι αγκίστρι και σε 16άρι παράμαλλο. Σε άλλη παραλία ψαρεύω με λασπογαρίδα λαβράκια και τσιπούρες σε 90 πόντους βάθος, τον Σεπτέμβρη και Οκτώβρη. Αυτή η παραλία κρατάει λασπογαρίδα και γυαλώνουν για αυτήν. Εδώ κρατάω 12άρι αγκίστρι λόγω μεγέθους του δολώματος. Γράφω για παραλίες γιατί θέλω να δείξω ότι δεν είναι ταμπού στο εγγλέζικο, μπορεί να υπάρχουν σοβαρές εκπλήξεις.
Ερχόμαστε όμως στο θέμα κόστους. Έχω πετάξει κουτιά και κουτιά ακροβάτη και αμερικάνο γιατί με το μπικατίνι έπαιρνα καλά τσιμπήματα. Είμαι υπέρ του να έχουμε και εφεδρικό δόλωμα, αλλά δεν μπορώκαι να πετάω δολώματα. Οπότε με τον καιρό κατέληξα στα εξής:
Πάντα έχω μαζί μου εκτός των μπικατίνι και παστωμένο φαραώ (γλύτωσα έτσι τον ακροβάτη). Επίσης σε μικρά κουτάκια έχω πάντα λίγο αλεύρι, εσάνς τυριού, ρεγγάλευρο, σαρδελόλαδο και αυγό σκόνη. Έτσι πάντα μπορώ να φτιάξω αλοιφή επί τόπου και να δολώσω έτσι.
Βέβαια όπου ξέρω ότι δουλεύει συγκεκριμένο δόλωμα, πάω με αυτό πάντα. Επίσης πάντα έχω μαζί μου σαν πρώτο δόλωμα μπικατίνι, αν δεν τσιμπάνε τα ψάρια σε αυτό, το σφεντονιάζω σαν μαλάγρα, κάνει δουλειά.
Υπάρχουν τόποι που ψαρεύω που αν δεν ρίξεις μαλάγρα άλευρα, ψάρι δεν παίρνεις. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ρίχνω μαλάγρα σε άλευρα μόνο αν δω ότι δεν κάνει δουλειά το μπικατίνι. Για τον ακροβάτη χρησιμοποιώ σαν μαλάγρα μπικατίνι, διαφορετικά κάποια μαλάγρα σε άλευρο με βάση την σαρδέλα, το ίδιο και για τον φαραώ. Εκτός αν ξέρω ότι στον τόπο υπάρχουν σαργοί και μελανούρια οπότε ρίχνω μαλάγρα με βάση το τυρί. Μαλάγρα τυρί ρίχνω και όταν ψαρεύω με γαρίδα, καραβίδα ή άλλα θαλασσινά. Όταν ψαρεύω με αλοιφή, ανάλογα με την γεύση της αλοιφής.
Όταν πάω για ζαργάνες, δολώνω και μαλαγρώνω μπικατίνι μόνο, τις τσακίζει. Και επειδή τις βρίσκω στα βαθειά, σε απόσταση 40+ μέτρα, βάζω φελλό μαλαγρωτή. Όταν ψαρεύεις με φιλετάκι σαρδέλα μπορείς να μαλαγρώσεις με μια μαλάγρα με βάση την σαρδέλα. Το σφίξιμο της μαλάγρας θα είναι τέτοιο που να διαλύεται στα μεσόνερα. Επειδή την μαλάγρα θα την παρασύρει το ρεύμα και εσύ θέλεις να σχηματίσεις ένα μονοπάτι που θα κατευθύνεται προς το δόλωμά σου θα ρίχνεις μικρές μπάλες σε μέγεθος βερίκοκου και συχνά, μια μπάλα κάθε 5 λεπτά.
Με εκτίμηση
Θοδωρής
Τι να πω ρε φίλε Θοδωρή... Είσαι πραγματικά μια ψαρευτική εγκυκλοπαίδεια και ένας χείμαρρος γνώσεων!!!... Είπες και έγραψες τόσα πολλά που θέλω ειλικρινά να σε συγχαρώ και να σε ευχαριστήσω που μοιράστηκες τις γνώσεις σου μαζί με όλους που θα διαβάσουν αυτό το θέμα. Αυτή είναι βέβαια και η πεμπτουσία των συζητήσεων να ανταλλάξουμε και να μοιραστούμε γνώσεις που θα μας κάνουν καλύτερους και σοφότερους και να διαβάσουμε πράγματα που μόνο εδώ γράφονται και σε κανένα περιοδικό.
Σε ψάρεμα που θα πραγματοποιηθεί σύντομα, θα κάνω δοκιμές με διάφορα δολώματα και θα γράψω τις εντυπώσεις μου.
Και πάλι πάρα πολλά μπράβο για την πληρέστατη απάντηση σου πιο πάνω!!!
-Ζωντανά (γαρίδα,παπαλίνα,αθερίνα,κεφαλόπουλο και φυσικά χελάκι)
-Καλαμπόκι γλυκό κονσέρβα και φλούδα πορτοκάλι για μελανούρια,σάλπες και κέφαλους.
-Ακροβάτη αλλά όχι με βελόνα.Ολόκληρο και πιασμένο μόνο από το κεφάλι για λαυράκια γίγας
http://www.paraktiopsarema.gr/forum2...1&d=1472413218
Λοιπόν μετά απο πρόσφατο ψάρεμα που έκανα, χωρίς να πάρω μαζί μου μπιγκαντίνι, πραγματοποιήθηκαν και μερικές δοκιμές με διάφορα δολώματα έτσι ώστε να βγούν κάποια σχετικά -έστω- συμπεράσματα (αν πάλι μπορούν να βγουν). Τα δολώματα που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς και τα ψάρια που τα τίμησαν ήταν τα εξής :
- Φιλετάκι σαρδέλα: ζαργάνες, γόπες, σπάροι, σαβρίδια
- Μύδι ψίχα : καμπαναδάκια, σαργουδάκια, σπάροι
- Ζυμαράκι με σκέτο αλευράκι και νεράκι : σπάροι, σάλπες
Ο τόπος ψαρέματος ήτανε λιμάνι με μεικτό βυθό και βάθος 4 ως 8 μέτρα. Για το ζυμάρι χρησιμοποιήθηκε σαλαγκιά Νο 14.
Επίσης, θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας (ας το αναφέρουμε εδώ και για οικονομία χώρου ας μην ανοίξουμε καινούριο θέμα) ποια θεωρείτε τα καλύτερα και πιο αποδοτικά "χειμερινά" δολώματα, μιας και τη συγκεκριμένη εποχή, οι προνύμφες χάνουν πάρα πολύ την κινητικότητα και κατ επέκταση την αποδοτικότητά τους λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών. Άραγε ισχύει και εδώ πως τα δολώματα μας πρέπει να έχουν αίμα όπως ισχύει κάτι αντίστοιχo στο κάστινγκ;
Δημήτρη όταν λες "ακροβάτη πιασμένο απο το κεφάλι", αν τον καρφώσουμε στο κεφάλι δεν ψοφάει; Επίσης, τι νούμερο αγκίστρι βάζεις;
Τέλος, και συγνώμη για τη "χαζή" ερώτηση, αλλά όταν λες χελάκι τι εννοείς;;;
Και φυσικά ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για το θηρίο που κρατάς στη φωτογραφία!!!! Άντε το καλύτερο δώρο πήρες Χριστουγεννιάτικα!!!
Μετά απο δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα ψαρέματα με δολώματα εκτός του μπιγκαντίνι, θα αναφέρω τα δολώματα και θα βαθμολογήσω την αποτελεσματικότητα τους με κλίμακα απο το 1 ως το 10. Όλα αυτά, βέβαια, αποτελούν καθαρά προσωπικές εκτιμήσεις και παρατηρήσεις, σε συνάρτηση με τους τόπους που ψαρεύω και τη μορφολογία τους.
- Σαρδέλα φιλέτο ή τάκος : 8
- Λασπογαρίδα ή καραβιδάκι : 8
- Μύδι : 7
- Ακροβάτης : 7
- Ζυμάρι : 6
Τέλος, επειδή μπροστά μας είναι ο χειμώνας και τη συγκεκριμένη εποχή, οι προνύμφες χάνουν πάρα πολύ την κινητικότητα και κατ επέκταση την αποδοτικότητά τους λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών ποιά θεωρούνται τα καλύτερα και πιο αποδοτικά "χειμερινά" δολώματα;
Θα έλεγα πως ο ακροβάτης ή η κορδέλα αποδίδουν πολύ καλά το χειμώνα,Φυσικά και η γαρίδα ζωντανή και το καραβιδάκι σε μικρό μέγεθος, που βολεύει καλύτερα στο Εγγλέζικο. Και Bigattini μπορείς να το δουλέψεις, απλά πρέπει να το αλλάζεις σύντομα, για να έχεις την κινητικότητα που πρέπει πάνω στο αγκίστρι. Ακόμα, όλα τα άλλα που προαναφέρθηκαν αποδίδουν εξίσου καλά, πάντα σε σχέση με τον τόπο και τα ψάρια που στοχεύουμε. Δεν υπάρχει κανόνας ή πρέπει, παρά μία γενική κατεύθυνση που μας βοηθά να βρούμε το κατάλληλο δόλωμα και οτιδήποτε άλλο, αναλύοντας πάντα τις παρούσες συνθήκες που μας αναγκάζουν να προσαρμοστούμε. Καλό θα είναι να πηγαίνουμε προετοιμασμένοι με δύο ή τρία διαφορετικά δολώματα, για να έχουμε επιλογές και μία καλή μαλάγρα που είναι και το κυριότερο όπλο, ειδικά στις τεχνικές του Εγγλέζικου, Απίκο και Μπολονέζ.
Δημήτρη θα συμφωνήσω μαζί σου απόλυτα. Πάντα όταν πηγαίνω για ψάρεμα έχω μαζί μου και ένα εναλλακτικό δόλωμα εκτός απο το κύριο. Και φυσικά η μαλάγρα είναι το Α και το Ω στο ψάρεμα μας. Και μιας το έφερε η συζήτηση, στις μαλάγρες του χειμώνα διαφοροποιούμαστε (για παράδειγμα προτιμούμε εκείνες που έχουνε περισσότερο αίμα, ή τις ενισχύουμε με αμινοξέα ; ), δεδομένου ότι το ψάρεμα γίνεται πιο δύσκολο.
Εντάξει φίλε Δημήτρη κατάλαβα για τον ακροβάτη. Πάντως για τα μικρά χέλια, ειλικρινά πρώτη φορά το ακούω και για να το λες σίγουρα εσύ κάτι θα ξέρεις. Παρεπιπτόντως στην περίπτωση που βρούμε χελάκι πως το δολώνουμε; Επιδερμικά για παράδειγμα και απο τη μέση, όπως περνάμε το 2ο μπιγκαντίνι στο αγκίστρι μας, ή λόγου χάρη απο την ουρά για να κινείται ελεύθερα;
Επίσης, στα ζωντανά (και ειδικά για λαβράκι) να προσθέσω το σπάρο και ειδικά τον κοκκοβιό (που λένε πως του έχει ιδιαίτερη αδυναμία).
Και για να είμαι ειλικρινής, με ζωντανό ψαροδόλι έχω ψαρέψει 2-3 φορές μετρημένες στα δάχτυλα χωρίς αποτελέσματα. Πιστεύω πάντως, να είμαστε καλά, αυτό το χειμώνα θα πέφτει ένα καλάμι με ζωντανό ψαράκι με ανοιχτά τα φρένα, παράλληλα με το "κυρίως" εγγλεζοψάρεμα που θα κάνω.
Δημητρη εχεις καποιον σηγουρο τροπο να πιανεις ζωντανο; γιατι με την αποχη δεν τα καταφερνω παντα!
θα ηθελα με την σειρα μου να προσθεσω καποια δολωματα οπως η ζωντανη διαφανη γαριδα για λαυρακια, η γαριδα ελαφρως αλατισμενη φρεσκια ή καταψιγμενη (δεν την αγοραζουμε ΠΟΤΕ καθαρισμενη γιατι ειναι τιγκα στη φορμολη και δεν την πλησιαζει ουτε λεπι). χρησιμοποιουμε τα κελυφη με λιγο αλευρι ή μουσκεμενο ψωμι για μαλαγρα. δεν την αγνοει κανενα ψαρι, εχει βγει και λουτσος!!!
και τελος το ταπινο ζημαρακι του απικο: σαρδελα (φρεσκια, καταψημενη ή κονσερβα σε λαδι), αλευρι ή φρηγανια τριμενη ή συνδιασμο και των δυο και ενα αυγο φρεσκο οχι σκονη για την προτεϊνη αλλα περισοτερο για την κολα που προσφερει και βαζουμε το ζημαρακι μας τουλαχστον 1 νυχτα στον καταψηκτη (κανει το δολωμα ποιο ελαστικο, σαν τσιχλα) τα κεφαλια με τα κοκαλα των ψαριων τα χρησιμοποιουμε για μαλαγρα με μπαγιατικο μουσκεμενο ψωμι. μεχρι και καραγκιδες εχου βγει με αυτο!!!
Φίλε Μίλτο καταρχήν συγνώμη που άργησα να απαντήσω, και κατα δεύτερον πιάνω κι εγώ τα μικρόψαρα με το συνηθισμένο τρόπο, δηλαδή με απόχη με ψιλό μάτι. Εννοείται κι εγώ πως δυσκολεύομαι να πιάσω το ζωντανό, αλλά φροντίζω να ρίχνω λίγο βρεγμένο ψωμάκι ώστε να μαζέψω τα μικρόψαρα και αφού έχω μέσα την απόχη στο νερό, όταν αυτά μαζευτούν την τραβάω απότομα. Δε λέω ότι έχω πάντα επιτυχίες, αλλά το μαλάγρωμα πιστεύω ότι βοηθάει. Τώρα για ζωντανές γαριδούλες μπορούμε να πιάσουμε με ένα γαριδοκιούρτο που είναι πολύ εύκολος και οικονομικός στην κατασκευή του (θα πω προσεχώς αναλυτικά για την κατασκευή του και θα προσπαθήσω να ανεβάσω και φωτογραφίες).
ευχαριστω για την απαντηση ! τον γαριδοκιουρτο εγω τον φτιαχνω απλα με ενα μπουκαλι νερου αλλα συνηθως βγαζω τη γαριδουλα με ψιλη χειροποιητη αποχη απο τουλι, που την σερνω στα φυκια και σε ριχα σημεια με τα χερια βγαζωντας τα φυκια εξω. ειναι απλα ποιο γρηγορος τροπος.
Ευχαριστώ όλα τα παιδιά για τις πολύτιμες πληροφορίες. Ψαρεύω με casting, αλλά μἀλλον θα το συνοδεύω με 2ο καλάμι για εγγλεζικο ή bolognese.
Φίλε Δημήτρη, ένα από τα καλύτερα χειμερινά δολώματα και όχι μόνο στο Εγγλέζικο είναι το μοσχαρίσιο συκώτι...! Φρέσκο με το αίμα του, ακόμη πιό αποδοτικό. Κάβεις ένα στενόμακρο κομμάτι και με την βελόνα το περνάς στο αγκίστρι που βέβαια πρέπει να είναι ανάλογα μεγάλο. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι μετά μισή ώρα καλά είναι να αλλάζεις το δόλωμα γιατί γίνεται νιανιά.
Αν και πολύ καθυστερημένα (λόγω πολλών υποχρεώσεων και διαφόρων δυσκολιών) θα προσπαθήσω σήμερα να εξηγήσω την κατασκευή γαριδοκιούρτου, παραθέτοντας και κάποιες εικόνες. Καταρχήν παίρνουμε δυο άδεια μπουκάλια απο νερό 1,5 λίτρου. Κόβουμε περίπου 1 παλάμη (10 εκατοστά) κάτω απο το πώμα και γύρω, γύρω απο το πρώτο μπουκάλι (στην ουσία κόβουμε την κορυφή του μπουκαλιού) και μετά τον πάτο απο το δεύτερο μπουκάλι . Τώρα αυτό το τμήμα του μπουκαλιού που έχουμε κόψει το παίρνουμε και το τοποθετούμε το ένα μέσα στο άλλο, το στόμιο του μπουκαλιού με φορά προς την άλλη κορυφή του μπουκαλιού και σχηματίζεται κάτι σαν χωνί. Τα στερεώνουμε με ένα συραπτικό. Με ένα χαρτοκόπτη χαράσουμε το μπουκάλι προς τον πάτο του και λίγο προς τα πάνω ώστε να μπαίνει νερό με ευκολία και να μπορεί να βυθίζεται και να παίρνει βάθος. Επίσης στον πάτο του μπουκαλιού για να παίρνει βάρος και να βυθίζεται πρέπει να βάλουμε βοτσαλάκια μικρά ή άμμο. Επιπρόσθετα, μπορούμε να κάνουμε 2 τρυπούλες δίπλα απο τα συρραπτικά και να δέσουμε μια χοντρή μισινέζα (για παράδειγμα Νο 60) ώστε να μπορούμε να δένουμε τον γαριδοκιούρτο μας κάπου σταθερά και να μην αγχονώμαστε να θα τον χάσουμε. Τέλος πριν τον τον ρίξουμε μέσα στη θάλασσα, βάζουμε μέσα στον κιούρτο μας κανα δυο σαρδελίτσες που θα αποτελέσουν το δέλεαρ για να μαζευτούν οι γαριδούλες μας. Ελπίζω να βοήθησα, αν υπάρχουν κάποιες απορίες εδώ είμαστε, σας παραθέτω παρακάτω τις σχετικές φωτογραφίες.
Σελιδοδείκτες