Θέμα: Μήκος παράμαλλου....

Όταν κάνω εγγλέζικο σε λιμάνι το παράμαλλο που χρησιμοποιώ είναι περίπου 1,50μ. Όταν δε ψαρεύω σε βραχότοπο το περιορίζω στα 60-70 εκατοστά. Δεν ξέρω αν είναι απόλυτα σωστό βάση θεωρίας, αλλά έτσι έχω τα καλύτερα αποτελέσματα.

Καλησπερα φιλε ''αγγλε ασθενη΄''.............σχετικα με το ερωτημα σου ειναι συνθετο απο θεμα απαντησης κ εχει πολλα κριτηρια...οσο πιο ομαλος ειναι ο βυθος κ σχετικα καχυποτα τα ψαρια αυξανεις το μηκος του παραμαλλου κ μπορεις να κατεβεις κ σε νουμερο......(μεχρι κ σε μονοψηφιο!!!!)σε εντελως αντιθετες συνθηκες βαζεις μικροτερο μηκος κ καποιες φορες απλο ναυλον κ οχι ''αορατη'' πετονια......οσο πιο καθαρα νερα απο θεμα διαυγειας μεγαλο μηκος εκει κ σε πολυ βαθυα ανεβαινεις κ σε νουμερο....να δωσεις προσοχη στις διαμετρους..οσο γινεται πιο ακριβης κ παντα μικροτερο νουμερο απ οτι χρησιμοποιεις σαν μανα στον μηχανισμο σου!!!

Θα συμφωνήσω με τα λεγόμενα του Giannis Dentex εκτός στο ότι το παράμαλο πρέπει κατά κανόνα να είναι μικρότερο νούμερο από τη μάνα.Δουλέυω μάνα Νο 14-16 και αν πετύχω πχ κοκκάλια,γόπες ή ζαργάνες μπορεί να βάλω και 20άρι παράμαλο για να αντέξει στα γδαρσίματα.Τώρα για το μήκος έχω να πω πως όσο πιο μεγάλο το παράμαλο τόσο πιο πολύ παίζει το δόλωμα και φαίνεται πιο φυσικό.Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα ρεύματα βέβαια.Το κοντό παράμαλο κρατάει πιο σταθερό το δόλωμα.Ψάρια όπως ο κέφαλος το προτιμούν έτσι.Πάλι όμως παίζει ρόλο η κατανομή του ερματίσματος(απλωμένα τα βαριδάκια μέχρι τη θηλιά ή όλα ψηλά).Συν το ότι μπορείς να ερματίσεις και στο παράμαλο.Γενικώς δεν υπάρχει κανόνας.Αφού μάθεις για τη συμπεριφορά του θηράματος που στοχεύεις,προσπαθείς να στήσεις την αρματωσιά σου έτσι όπως εσύ φαντάζεσαι ότι θα φανεί δελεαστική.

Αναλογα το βαθος, αναλογη αρματωσια, και διαφορετικο στησιμο.
Ακομα και σε σταθερη, πχ 3,5 μετρα, προτιμω το ελευθερο παραμμαλο, μιας οργιας μου μηκους.
Τα μολυβακια στον φελλο, ενα στην θηλεια, και μετα ελευθερο παραμμαλο.
Ειναι η καλυτερη παρουσιαση πιστευω.
Σε πολυ δυνατα ρευματα μονο, θα περασω μολυβακια στο παραμμαλο.
Πολυ βασικο, η ΣΩΣΤΗ βυθομετρηση. Οι μεγαλοι κεφαλοι, γλυφουν στον βυθο. Οπως και οι τσιπουρες, μουρμουρες.
Σαργοι και μελανουρια, καθως και τα λαβρακια, τσιμπουν ευκολα, και ψηλοτερα. Τα σηκωνουμε αλλωστε, μαλαγρωνωντας με τα μπιγκατινι.
18αρα μαννα, με 14αρι παραμμαλο, μας καλυπτουν απολυτα πιστευω.
Προσωπικη μου γνωμη, το μεγαλο μηκος του παραμμαλου, ξεγελα και το πιο πονηρο θηραμα.
Εκτος του οτι προσθετει, περισοτερη ελαστικοτητα, στο συνολο.
Υπαρχουν οι εξαιρεσεις, να εχουμε μεγαλο βαθος μπροστα μας, πχ 8 μετρα, τα ψαρια ομως να ειναι στην ριβα, στα 3 μετρα.
Και το ρεμμα ποταμι. Αλλαζουμε το στησιμο, τα περισοτερα μολυβια στην θηλεια, και μολυβωμα το παραμμαλο.
Κανονας δεν υπαρχει. Η ιδιομορφια του τοπου, κανονιζει το ψαρεμα μας.
Ωραιο θεμα, με απειρες γνωμες, και αναλυσεις.

Υπάρχουν δύο κριτήρια για την επιλογή του μήκους του παράμαλλου. Το ένα είναι, το πόσο φυσικά θέλεις να κατεβαίνει το δόλωμά σου στον βυθό και πόσο σταθερό θέλεις να είναι. Αν ρίξεις λίγα μπιγκατίνι στην θάλασσα, θα δεις ότι βυθίζονται πολύ αργά και παρασέρνονται από το ρεύμα και το κύματάκι, οι Εγγλέζοι έχουν μετρήσει την ταχύτητα βύθισης σε 90εκ. το λεπτό, αλλά σε γλυκό νερό, λόγω άνωσης του αλμυρού νερού να υποθέσουμε 1 μέτρο το λεπτό. Θα είναι πιο φυσιολογικό για τα ψάρια να κατεβαίνει το δόλωμα σιγά σιγά με τον ίδιο ρυθμό του ελεύθερου μπίκα. Αυτό σημαίνει μακρύ παράμαλλο, μια οργιά και πάνω. Υπάρχουν ψάρια όμως που δεν τα ενδιαφέρει αυτό και θέλουν το δόλωμα σε σταθερή θέση για να το δοκιμάσουν και παίξουν με αυτό, όπως η τσιπούρα. Αυτό σημαίνει κοντό παράμαλλο 1 μέτρο και λιγότερο.
Το δεύτερο είναι η ελαστικότητα και η αρμονική συνεργασία όλου του συστήματος, παράμαλλο, μάννα, καλάμι, μηχανισμός. Όταν ένα ψάρι τσιμπήσει και αρχίσει να φεύγει, τεντώνει πρώτα το παράμαλλο, μετά η μάννα, κατόπιν λυγίζει το καλάμι και όταν φτάσει σε ένα σημείο κάμψης, αρχίζει να αφήνει φρένα ο μηχανισμός. Αυτά πρέπει να λειτουργούν όλα μέσα στα όρια ανοχής τους. Το παράμαλλο, που συνήθως είναι φλουοροκάρμπον, δεν έχει την ίδια ελαστικότητα με την μάννα που είναι μονοφίλαμεντ, υπάρχει μεγάλη απόκλιση. Αν το φλουοροκάρμπον έχει ελαστικότητα 20% σημαίνει ότι σε μήκος 1 μέτρου θα επιμηκυνθεί 20εκ. Με ελαστικότητα 40% στο μονοφίλαμεντ σημαίνει ότι στο μέτρο θα επιμηκυνθεί 40εκ. Αν υπολογίσουμε και το απότομο σοκ που δέχεται το σύστημα από το κάρφωμα, πρέπει το παράμαλλο να έχει τέτοια αντοχή, ώστε να απορροφήσει τις καταπονήσεις μέχρι η μάννα να αρχίσει να δίνει ελαστικότητα. Η αντοχή είναι θέμα διαμέτρου, και όπως ξέρουμε μειονέκτημα του φλουοροκάρμπον που σε ίδιες διαμέτρους με την μάννα έχει μικρότερη αντοχή. Άρα πρέπει να δώσουμε περισσότερη ελαστικότητα στο παράμαλλο που σημαίνει μεγαλύτερο μήκος. Συμπερασματικά όσο πιο λεπτό παράμαλλο, τόσο μεγαλύτερο μήκος πρέπει να έχει. Τώρα είναι πολύπλοκο γιατί εξαρτάται από την διάμετρο της μάννας και την παραβολικότητα του καλαμιού.
Για να μεταφράσω όλο το παραπάνω, σε medium καλάμια που χρησιμοποιούμε οι περισσότεροι, σε 14άρι παράμαλλο δεν βάζω μικρότερο μήκος από 1,50 μέτρα, και σε 10άρι δεν βάζω μικρότερο από 2 μέτρα. Με δεδομένο ότι η μάννα είναι μέχρι 4 νούμερα πιο χοντρή από το παράμαλλο. Από κει και πέρα αυξάνουμε το μήκος ανάλογα με το δόλωμα, την παρουσίαση που θέλουμε να κάνουμε και τα ρεύματα.

Θοδωρής