Ανοίγω αυτό το θέμα καθώς διανύουμε την εποχή που τα μεγάλα χταπόδια κάνουν την εμφανισή τους στις παράκτιες ζώνες.Πολλές φορές έχει τύχει να πηγαίνουμε για ψάρεμα με τα καλάμια μας και ξαφνικά να δούμε κάποιο καλάμι να λυγίζει η κορυφή του σταθερά και παρατεταμένα σαν κάποιος να βρίσκεται στην αλλη άκρη του και να το τραβάει προς το μέρος του.Είναι ένδειξη πως κάποιος οκτάποδος φίλος βρίσκεται στην απέναντι πλευρά.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα την βιολογία και τις συνήθειες του.
Το χταπόδι είναι μαλάκιο, κεφαλόποδο, με οκτώ πλοκάμια, ένα σκληρό ράμφος χωρίς καθόλου όστρακο. Αυτά τα χαρακτηριστικά του χταποδιού είναι γνωστά σε όλους μας.
Τα χταπόδια έχουν δύο εγκεφάλους και τρεις καρδιές. Ο ένας εγκέφαλος ελέγχει τα πλοκάμια και ο άλλος κάνει όλες τις υπόλοιπες δουλειές. Φέρει επίσης τον κεντρικό εγκέφαλο, με πολύ ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα. Το κυκλοφορικό σύστημα αποτελείται από 3 καρδιές από τις οποίες οι δύο ωθούν το αίμα στα βράγχια και η τρίτη στο υπόλοιπο σώμα. Η μεταφορά οξυγόνου εξυπηρετείται από την πρωτεΐνη αιμοκυανίνη η οποία περιέχει χαλκό και έχει γαλάζιο χρώμα.Όμως παρά την αποτελεσματικότητα των τριών καρδιών,τα χταπόδια έχουν ένα μειονέκτημα.Το αίμα τους δεν περιέχει αιμογλοβίνη όπως στα θηλαστικά αλλά αιμοκυανίνη,έναν αδύναμο μεταφορέα οξυγόνου,και το αποτέλεσμα είναι η μεταφορά ανεπαρκούς ποσότητας οξυγόνου.Γι'αυτό τα χταπόδια γενικά δεν είναι πολύ δραστήρια.
Τα χταπόδια έχουν σχετικά μικρή διάρκεια ζωής. Μερικά είδη ζουν μόλις έξι μήνες. Μεγαλύτερα είδη, όπως το γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού, μπορεί να ζήσει έως και πέντε χρόνια κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες. Η αναπαραγωγή είναι η μία αιτία θανάτου: τα αρσενικά μπορούν να ζήσουν μόνο για λίγους μήνες μετά το ζευγάρωμα, ενώ τα θηλυκά πεθαίνουν λίγο μετά την εκκόλαψη των αυγών τους. Παραμελούν να φάνε κατά τη διάρκεια του ενός μήνα περίπου που φροντίζουν τα αυγά τους και τελικά πεθαίνουν από την πείνα.
Τα χταπόδια έχουν πολύ έντονη την αίσθηση της όρασης. Όπως και άλλα κεφαλόποδα, μπορούν να διακρίνουν την πόλωση του φωτός, ενώ η έγχρωμη όραση διαφέρει από είδος σε είδος. Εξαιρετική είναι και η αίσθηση της αφής. Οι βεντούζες του χταποδιού είναι εξοπλισμένες με χημειοϋποδοχείς κι έτσι το χταπόδι μπορεί να αντιλαμβάνεται ό,τι αγγίζει. Αντίθετα, η ακοή τους είναι περιορισμένη.
Τα χταπόδια έχουν διάφορους τρόπους άμυνας. Ο κύριος τρόπος είναι να κρύβονται και ο συνηθέστερος δευτερεύον τρόπος άμυνας είναι η φυγή. Άλλοι τρόποι άμυνας είναι η απελευθέρωση μελανιού, το καμουφλάζ και η αυτοτομία (φαινόμενο που παρατηρείται σε διάφορα ζώα να κόβουν από μόνα τους ορισμένα μέρη του σώματός τους, όταν βρεθούν σε κίνδυνο).
Το θαλάμι του χταποδιού συνήθως είναι τα βράχια αλλά μπορείς να το βρεις σε οποιαδήποτε κοιλότητα του βυθού. Δηλαδή μέσα σε παλιά λάστιχα αυτοκινήτων, σε μεγάλα κοχύλια, σε κοιλότητες που δημιουργούν ανθρώπινες κατασκευές κλπ. Αυτό σημαίνει ότι χταπόδια μπορείς να βγάλεις από οπουδήποτε βρίσκεσαι.
Τα περισσότερα χταπόδια φτιάχνουν τα θαλάμια τους κοντά στην ακτογραμμή.
Κάποιες μέρες θα βγουν και εκεί που σκάει το κύμα (ανατολή κυρίως και δύση όταν έχει άπνοια.).
Τον χειμώνα αποκτούν και το μέγιστο μέγεθος τους και είναι η καλύτερη εποχή αλιείας τους.Επίσης είναι θαύμα πως μπορεί και τρώει ένα όστρακο (πχ πορφύρα) χωρίς να το σπάσει.Τα καλυτερα σημεία να τα ψαρέψουμε είναι τα βράχια 5-10 μέτρα βάθος, κάποια λιμάνια με βραχώδεις βυθούς ή ακομα και απο τις παραλίες.Η εποχή τους είναι,Οκτώβρης - Μάρτης, οπου κυκλοφορούν τα μεγαλύτερα του είδους.
Άρα καλό θα είναι μαζί με τα εργαλεία μας του casting αυτή τη περίοδο να κρατάμε κοντά μας και μια παραδοσιακή καρουλα.Αρματωσιές για το ψάρεμα του χταποδιού ειναι πολλές και διάφορες,προσωπικά αυτή που χρησιμοποιώ ειναι η εξής: 1 καρούλα γεμισμένη με πετονιά 0,80mm,στριφταροπαραμάνα 60 lbs,inox αλυσίδα περίπου 100-150γρ.Πριν την στριφταροπαραμάνα κάνω μια θηλιά οπου περναω 2-3 ψαράκια όπως σαφριδια,σπαρακια ή οτι αλλο έχει έντονο ασημί χρωματισμό.Υπαρχουν στο εμπόρειο διάφορες χταποδιέρες αλλά δεν τις προτείνω γιατί σκαλώνουν στο βυθό και ειναι επικίνδυνες για αυτούς που κολυμπούν.
Επίσης καλό θα είναι χταπόδια κατω του μισού κιλου να τα απελευθερώνουμε για τον λογο του ότι δεν εχουν προλάβει ακόμα να αναπαραχθούν
Αυτά και καλή μας διασκέδαση !!
Τελευταία επεξεργασία από τον χρήστη Nick13 : 10-10-2015 στις 12:09
Νίκο εύγε! Πραγματικά μόνο αν έχει κάποιος ασχοληθεί με το ψαροντούφεκο μπορεί να αντιληφθεί και να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω.
Και αυτό με τη χταποδιέρα πολυ σωστό. Μια χρονιά, θα ναι 4-5 χρόνια έριχνα χταποδιέρα. Ήταν Φλεβάρης-Μάρτης, σε κάποια φάση μου σκάλωσε 10 μέτρα απο την ακτή. Τώρα λέω τι κάνουμε; Στη σκέψη οτι σε τρεις μήνες μπορεί κάποιος συνάνθρωπος να τη πατήσει έτρεμα! Δεν είχα και πολλές επιλογές, αφου τράβαγα τραβαγα κόπηκε....οπότε βούτηξα και την έβγαλα.
Τελευταία επεξεργασία από τον χρήστη Lethrinis : 09-10-2015 στις 21:14
Φιλαράκι "έγραψες" γι ακόμη μια φορά! Μπράβο, πραγματικά πολύ ωραίο και χρήσιμο άρθρο με ένα θέμα το οποίο σπάνια βρίσκεις!! Και πάλι μπράβο!
Ψαρεύω για να ζω.... ζω για να ψαρεύω!!
Αυτη είχα και γω, το σιλικονούχο. Πω ρε φίλε φρίκη, ανατριχίλα.
Μπράβο Nick!
"A bad day of fishing is better than a good day of work.."
Εγώ χρησιμοποιώ καρουλι με 100άρα πετονιά, στο τέλος δένω μια αλυσίδα, επάνω στην αλυσίδα δένω το κοκαροποδαρο, και εκεί που ενωνω την αλυσίδα με την πετονιά 100άρα, δύο τρεις λωρίδες ταινία ανθεκτική χρωμίου, καθρεπτιζει πολύ καλά.
Μόλις το χταπόδι πιάσει το κοκαροποδαρο δεν το αφήνει,το τραβάμε απαλά με ρυθμό, όχι απότομα και πολύ γρήγορα γιατί ίσως και το αφήσει, και αν το αφήσει σταματάμε το τραβηγμα και το αφήνουμε, το πιο πιθανό το ίδιο χταποδακι να ξαναορμιξει, και μόλις το φέρω κοντά το βγάζω με απόχη,
Καβουρι ψευτικο ποτέ δεν έχω δουλέψει, και γενικά με τίποτα χταποδιερες εμπορίου, με τους γαντζους τέρατα που σκαλωνουν και γεμίζει η θάλασσα με χταποδιερες.
Αν έχει κανείς να προτείνει καμία χειροποίητη κατασκευή θα ήταν ωραία,να πάρουμε κι άλλες ιδέες.
Μιας και το άρθρο που άνοιξε ο φίλτατος Nick13 είναι όντως όμορφο και σπάνιο θέμα,έχει πολλούς οπαδούς το εντελώς διαφορετικό αυτό το είδος ψαρεματος, και συν ότι πλησιάζει η εποχή για τα πιο μεγάλα του είδους από ακτή,δεν αναφέρομαι για κατασκευές από σκάφος, αλλά μόνο για ακτή!!!
Το πιο σημαντικό, τα μικρά αφήνετε τα πίσω!!!!!!!!
Είναι κρίμα, είναι μωρά και δεν έχουν κάνει αναπαραγωγή, ας γίνει ο γοννος γονιος.
Μπήκα προχθές σε μαγαζί με κριτηκα προϊόντα και πουλαγαν χταποδακια μωρά 400-500gr κατεψυγμένα και μαλωσα με τον πολιτη μαγαζιού, ήταν και συνχομπιστας μας (αν και δεν φταίει αυτός)...
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
Έχεις κάνα σχετικό βίντεο να δούμε; Επίσης πώς το δουλεύεις, ρίξε μαζευε ή το αφήνεις και περιμένεις; Αν είναι να το δοκιμάσω παράλληλα με casting.
Φίλε Ηλία καλησπέρα,
Είναι πολύ απλή διαδικασία, ρίχνεις και μαζεύεις με αργό ρυθμό,εγώ προσωπικά όταν ρίχνω και αρχίζω το μαζεμα, που και που το αφήνω για κάνα μισό λεπτό και συνεχίζω αργά αργά, την ώρα που θα νιώσω αντίσταση(το χταπόδι)αφήνω το καρουλι κάτω , και μαζεύω απαλά με σταθερό ρυθμό με τα χέρια την πετονιά, και μόλις το φέρω κοντά, το βγάζω με απόχη.
Κάποτε θυμάμαι πήγα για χταπόδια στον κορφο, και ξέχασα την απόχη......αντε τώρα βγάλ'το...εβριζα τόσο τον εαυτό μου και γελαγα παράλληλα πιστευοντας πως πρέπει να ήμουν ο μοναδικός στον πλανήτη που έκανα τέτοια γκάφα,να ξεχάσω το πιο σημαντικό.
Βίντεο δεν έχω τραβήξει αγορίνα , μιας και λόγο δουλειάς δεν είχα χρόνο να πάω αυτό το καιρό εκτός από μια φορά που είχα κυριακάτικο δρομολόγιο προς αγ.θεοδωρους, μόλις κάνω την πρώτη εξόρμηση ξανά, πολύ ευχαρίστως να ανεβάσω βίντεο.
Οι ώρες που μου έχουν δώσει χταπόδια είναι νωρίς 7:30-11:00, σπάνια 12:00,και απόγευμα από τις 17:00 μέχρι να βραδιασει.... Νύχτα δεν ξέρω τι γίνεται, αν έχει κανείς ασχοληθεί νύχτα θα εκτιμούσαμε μια απάντηση, δεν ξέρω αν βγαίνει από το θάλαμο του νύχτα και κυνηγάει το χταπόδι.
Όσο για την χταποδιερα μου, θα ανεβάσω μια φώτο να ρίξεις μια ματιά, πίστεψε με δεν ξεπερνά τα 6 ευρώ η κατασκευή μου αυτή, μιας και τόσα χρόνια την έχω δεν με προδωσε ποτέ και δεν σκαλωνει πουθενά σχεδόν.
Και μου έχει δώσει πολύ καλά χταπόδια, αρκεί να κραταει το μέρος.
Τώρα για το δωλομα, το κοκαροποδαρο με έχει βγάλει ασπροπρωσοπο,το επόμενο πειράμα θα είναι με αυτί γουρουνιου αρχίζω να ακούω τρελά πράγματα ...... Αλλά που μπορώ να το βρω ξέρει κανείς?Μη μου πείτε κάνα σφαγειο..........
Ειναι το καλύτερο πράγμα γιαυτους που κάνουν παράλληλα casting...
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
Ξεκινα περιοδεια σε λιγο καιρο,στα χωρια που κανουν τη λεγομενη "γουρουνοχαρα"
κ θα μαζεψεις αρκετα αυτια.
Ρώτησα τον χασαπη της γειτονιάς μου σήμερα(αυτός που μου κρατάει τα κοκαροποδαρα) μου είπε θα με βολέψει με αυτιά γουρουνιου, απ'οσο μου είπε έχει έναν δικό του που δουλεύει σφαγειο,οπότε είμαι κομπλέ.
Όσοι για τον φίλο Ηλία που μιλήσαμε χθες και του είπα θα ανεβάσω φώτο την ανεβάζω τώρα,το κοκαροποδαρο μπορούμε να το πιάσουμε η στο τέλος αλυσίδας, η στη μέση, εγώ συνήθως στη μέση αλυσίδας το πιανω. Μια απλουστατη κατασκευή με μικρό κόστος που με κράτησε πολύ ευχαριστημένο κάμποσα χρόνια.
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
Με αυτή την κατασκευή μου και την απόχη, είμαι κομπλέ.
Πάντως θα ήθελα να δω από κανέναν φίλο εδώ και άλλη χειροποίητη κατασκευή απλά από ενδιαφέρον,και να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
σ' ευχαριστώ φίλε Γιώργο. Μια χαρά μου φαίνεται.
Νάσαι καλά φίλε Ηλία, ότι πληροφορία χρειαστείς, αν μπορώ να βοηθήσω ευχαρίστως.
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
Λοιπόν σε casting την Κυριακή πήρα και μια καρούλα και κοκοροποδι. Δεν είχα αλυσίδα και το είχα δέσει πάνω στην πετονιά απευθείας. Τελικά δούλεψε και έτσι και έκατσε ένα μεγάλο χταπόδι αλλά δεν μπορέσαμε να το σηκώσουμε από το βυθό και το χάσαμε. Είχε βεντουζάρει άσχημα και το περιμέναμε και σχεδόν 20 λεπτά στο χέρι αλλά δεν ήθελε. Σε τράβηγμα μετά το άφησε. Την επόμενη φορά με αλυσίδα.
Ηλία χαίρομαι φίλε πραγματικά μπράβο, μπορεί να έφυγε θα έρθει άλλο, αρκεί όπως είπαμε να κρατά το μέρος.
Βάλε αλυσίδα και το κοκαροποδαρο δεστο στη μέση της αλυσίδας όχι στο τέλος, έτσι με έμαθε ένας πολύ δυνατός χταποδοκυνηγος φίλος, και πραγματικά δοκιμάζοντας και τα δύο, το αποτέλεσμα πολύ καλύτερο με το κοκαροποδαρο δεμένο στη μέση .
Η αλυσίδα όταν σέρνεται ειδικά στις πέτρες τα προσελκύει από μακριά.
Ο σεβασμός είναι αμοιβαίος,σεβασου την θάλασσα κάθε φορά που την επισκεπτεσαι,και να'σαι σίγουρος θα σεβαστει και αυτή την κάθε σου επίσκεψη!!!
Μία διαπίστωση - παρατήρηση ή και ερώτηση, θα ήθελα να κάνω σε σχέση με την απελευθέρωση των μικρών, που φυσικά συμφωνώ απόλυτα, αλλά με βάση το ότι όταν αναπαράγονται τα χταπόδια δεν τρώνε και τελικός πεθαίνουν από πείνα, ανεξαρτήτου φίλου όπως γράφτηκε αρχικά, τότε όλα όσα ψαρεύουμε ανεξαρτήτως μεγέθους δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν !!! Σωστά αφού δεν τρώνε, ή δεν έχει εφαρμογή αυτό σε όλα τα είδει χταποδιών ή αυτών που ζουν στη Μεσόγειο ??? Άρα άσε το μικρό να μεγαλώσει να το ευχαριστηθούμε καλύτεραγιατί εδώ δεν έχει σχέση η αναπαραγωγή του είδους σωστά φίλοι μου ?
Καινουριο τεχνικη....για χταποδια ....
Σημερα ειδα το βιντεο δεν ξερω αν το ανεβασε αλλος....
Τελευταία επεξεργασία από τον χρήστη Nick13 : 11-01-2016 στις 20:20
![]()
![]()
![]()
![]()
Ευλογημένη ψαριά!
Σελιδοδείκτες